بررسی اثر رطوبت، دما و فشار تک محوری بر مقدار سختی چکش اشمیت در سنگ های مختلف

چکش اشمیت امکان اندازه گیری سریع و ارزان سختی سطح سنگ را بصورت برجا و آزمایشگاهی فراهم می آورد. این پارامتر بطور گسترده در تخمین خواص مکانیکی سنگ ها از جمله مقاومت فشاری تک محوره و ضریب یانگ مورد استفاده قرار می گیرد. سختی چکش اشمیت همچنین می تواند در ارزیابی کیفیت ساختاری سنگ، پیش بینی پارامترهای حفرپذیری و برش پذیری و میزان سایندگی سنگ، هوازدگی آن و تعیین مقاومت دیواره ی درزه مورد استفاده قرار گیرد. عوامل مختلفی مانند ابعاد نمونه ی مورد آزمایش، زبری سطح، هوازدگی، محتوای رطوبت، نوع چکش اشمیت و روش اندازه گیری و غیره بر روی نتایج سختی اشمیت اثر می گذارند. در مقاله ی حاضر بعد از مرور نتایج تحقیق های اخیر انجام گرفته در زمینه ی تاثیرات این عوامل، به بررسی آزمایشگاهی اثر عوامل رطوبت، درجه ی حرارت و بارگذاری تک محوری بر روی سختی اشمیت چندین نوع سنگ سالم و نیز نمونه ی بتن پرداخته شده است. نتایج حاصل نشان داد که رطوبت عموما سبب کاهش مقدار سختی اشمیت سنگ می گردد. میزان این کاهش وابسته به نوع سنگ می باشد. همچنین دما تاثیر زیادی بر روی مقدار سختی اشمیت دارد. رابطه ی بین کاهش سختی با افزایش حرارت برای سنگ های مورد آزمایش، به شکل خطی بوده است. از طرفی اندازه گیری سختی نمونه ی تحت بارگذاری تک محوره نشان داد که اعمال بار بر روی سنگ، سبب افزایش سختی اشمیت نمونه می شود. این امر باید در اندازه گیری برجای سختی در دیواره ی فضاهای زیرزمینی که سنگ ها تحت بارگذاری قرار دارند، مورد توجه قرار گیرد.